Czuła ciepło promieniujące z jego ciała. Zamknęła oczy. Czekała. Prawie ugięły się pod nią kolana. Położyła rękę na barierce. -Może powinienem ci przypomnieć, że sporo czasu minęło od chwili, gdy byłem w pobliżu pięknej kobiety. Do licha, jakiejkolwiek kobiety. -Jakże mi to pochlebia - wyszeptała z ironią przez zaciśnięte gardło. - A powinno. Tylko dla ciebie chciałbym wyjść z cienia. Poczuła ucisk w żołądku i suchość w ustach. - Do licha, Lauro - powiedział, a w jego szorstkim głosie zabrzmiała ta sama potrzeba i pragnienie, które w niej szalało jak burza. - Gdy na ciebie patrzę, chcę cię zjeść... Poczuła silne ukłucie czystego gorąca. Położyła dłoń na bijącym jak oszalałe sercu. - ... chcę czuć pod wargami twoje nagie ciało... Stłumiła jęk. ROZDZIAŁ PIĄTY W jej głowie eksplodowały obrazy splątanych ciał, wymownych pocałunków. Zachwiała się. Złapał ją za ramiona i schował głowę w zgięciu szyi. Uniosła się odrobinę, a on zadrżał. Jej zapach wsiąkał w niego, niczym deszcz w spieczony piasek pustyni. Oblizała wargi i uniosła rękę, żeby dotknąć jego głowy, ale nagle zamarła. Złapał ją za nadgarstek, a potem przesunął ręce za plecy i zacisnął w jednej swej dłoni. Ten ruch sprawił, że znalazła się bliżej niego. Chłonęła jego zapach. Czuła, że jest podniecony. - Widzisz, co ze mną robisz? Podniosła wzrok na jego twarz, ukrytą w ciemności. - Ty robisz ze mną to samo, Richardzie - powiedziała. Jej ciało płonęło na sposób, jakiego nie znała i nie wiedziała, że w ogóle istnieje. Pocałował ją. Ogarnęło ich szaleństwo. Całował ją coraz mocniej, coraz bardziej namiętnie. A ona to przyjęła, rozkoszowała się tą potęgą, wspaniałą gorączką uczuć, która oblewała jej ciało wzburzoną falą. Serce łomotało jej w piersi. Gdy oparł się plecami o ścianę, a ją pociągnął za sobą, nie protestowała. To było bardzo podniecające: ciemne schody, niemożność dotknięcia mężczyzny, gdy targała nią potrzeba zanurzenia palców w jego włosach, pokazania mu, że nie może jej kontrolować. Jedną dłonią cały czas blokował jej ręce, a drugą błądził po plecach, przyciskał ją do siebie. Laura kręciła się, pchała go, jęczała cicho. Chciała go dotknąć. Richard czuł, że zaraz przestanie się hamować. Laura doprowadzała go do szaleństwa. Namiętność. Płomień, który zdarza się człowiekowi tylko raz w życiu. Oboje próbowali go zgasić jednym pocałunkiem, a tymczasem ogień rósł. Wolną dłoń przesunął na ramię Laury. Opuszkami palców dotykał nagiej skóry w rozcięciu szlafroczka. Przeszył go piorun. Ścisnął jej ramię, a ona wygięła się w jego stronę. Zsunął dłoń niżej. Całował ją teraz jak oszalały dzikus. Czuł, że żyje. Chciał więcej. Pragnął poczuć jej dłonie na swoim ciele, chciał przytulić się do niej całym ciałem, doświadczyć dotyku kobiety, tej kobiety. Tylko tej kobiety.